« ocia cornia | Main | goedemorgen teleurgestelde Volkskrant Magazine-lezers »

09 februari 2006

strafwerk

Gedichtendag en alles eromheen is alweer lang geleden, we maken ons op voor uitreiking Gouden Uil, LIBRIS-prijs, Boekenbal, Boekenweek - de moed zinkt je bijna bij voorbaat in de schoenen.
Liever nog even teruggekeken, met wat mij betreft het beste gedicht van het hele gedichtenbal, uit Menno Wigman's bundel De wereld bij nacht (afgedrukt met toestemming van de schrijver).


Strafwerk

Allemaal gedaan, je hebt het allemaal gedaan:
verregend in de rij gestaan, schrift na schrift
met tekst bedekt, je hoofd met breuken
afgemat, plees bekrast en passers stukgesmeten.
Strafregels, riep ik, waarom strafregels?

Goed dan. Er was wat hasj, de roes van rood
herinnerde schoolfeesten, meisjesdijen
die een revolutie verspreidden, zo vreemd
en ijl dat je steeds heser ging schrijven.
Strafregels, riep ik, waarom strafregels?

Je kwam, heel goed, naar Amsterdam
(en Amsterdam lag open als een vrouw)
en alles wat je schreef werd een gedicht.
Onzin. Dagdroom van een defaitist.
Strafregels, dacht ik, waarom strafregels?

Het jaar is jong en straks zit je een leven lang
te schrijven hoe je leeft (en ik wil niet
dat het aan het eind van deze zin regent.
En ik pen door tot hier wat licht doorbreekt.)
Strafregels, riep ik, waarom strafregels?


Menno Wigman, uit De wereld bij nacht

jaeggi om 09 februari 2006 10:16